Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013
Τρίτη 8 Οκτωβρίου 2013
Παρασκευή 10 Μαΐου 2013
Παρασκευή 3 Μαΐου 2013
.για την Κατάθλιψη (απόσπασμα) (Γέροντας Πορφύριος Ιερομόναχος)
"... η κατάθλιψη είναι σήμερα πολύ διαδεδομένη. Όπως λέγει ο Γέροντας Πορφύριος, αυτό οφείλεται στο μεγάλο εγωισμό, από τον οποίο πάσχομε οι περισσότεροι..."
η κατάθλιψη είναι σήμερα πολύ διαδεδομένη. Όπως λέγει ο Γέροντας Πορφύριος, αυτό οφείλεται στο μεγάλο εγωισμό, από τον οποίο πάσχομε οι περισσότεροι, διότι ανατρεφόμεθα από μικρά παιδιά με συνεχή καλλιέργεια του εγωιστικού πνεύματος, που εκδηλώνεται με τη φιλοδοξία, την επιθυμία να διακριθούμε και να επαινεθούμε, την επιθυμία να κάνουμε εντύπωση και να μας θαυμάζουν για πράγματα ανάξια λόγου, όπως τα ρούχα μας, το χτένισμά μας, το παράστημά μας, οι επιδόσεις μας στα μαθήματα, στη δουλειά μας ή στα αθλήματα και σε ανόητες κουβέντες. Μερικές μάλιστα φορές ο εγωισμός εκδηλώνεται ακόμη και με την επιθυμία να διακριθούμε κάνοντας το κακό, όπως ο αρχαίος Ηρόστρατος, που έκαψε ένα πολύ ωραίο ναό για να συζητά ο κόσμος γι’ αυτόν. Έτσι κάθε φορά που τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλουμε, στενοχωριόμαστε, απελπιζόμαστε, κλεινόμαστε στον εαυτό μας θλιμμένοι, διότι δεν μας αναγνώρισαν, διότι μας επέπληξαν, ή μας ντρόπιασαν, ή μας είπαν κάτι που θίγει τον εγωισμό μας και την καλή ιδέα που έχομε για τον εαυτό μας και που θέλομε να την έχουν και οι άλλοι για μας.
Είναι λυπηρό να βλέπει κανείς νέους ανθρώπους να αυτοκτονούν διότι δεν αντέχουν μια υποτίμηση, όπως μια αποτυχία στις εξετάσεις, μια όχι καλή συμπεριφορά των συνανθρώπων τους απέναντί τους, ή μια οικονομική καταστροφή. Όλα αυτά τα γεγονότα, όταν τα αντιμετωπίσουμε χριστιανικά, με ταπείνωση, εμπιστοσύνη στο Θεό, αισιοδοξία και ψυχραιμία ξεπερνιούνται γρήγορα και γίνονται αφορμή για μεγαλύτερη πρόοδο. Από όλα μπορεί να βγει κάτι καλό πνευματικά και ακόμη και υλικά για τον άνθρωπο που δοκιμάζεται με δυσκολίες.
Η κατάθλιψη αντίθετα αδρανοποιεί τον άνθρωπο, σχεδόν τον νεκρώνει. Γι’ αυτό ας ακούσωμε με προσοχή τις συμβουλές του Γέροντος Πορφυρίου και κυρίως αυτές που μας μιλούν για την αιτία της καταθλίψεως και κυρίως για τη μεγάλη σχέση που έχει αυτή με τον εγωισμό μας και ας παρακαλέσουμε το Θεό να μας δώσει ταπείνωση, γιατί χωρίς αυτήν θα είμεθα διαρκώς θλιμμένοι. Άλλωστε αν καλοεξετάσουμε τα πράγματα θα δούμε ότι ο εγωισμός είναι κουταμάρα και ότι η ταπείνωση είναι εξυπνάδα, διότι ο εγωιστής ποτέ δεν χορταίνει και γι’ αυτό είναι διαρκώς λυπημένος, ενώ ο ταπεινός είναι πάντοτε ικανοποιημένος. Επί πλέον ο εγωιστής ζει διαρκώς με το άγχος πως τον βλέπουν και πως τον κρίνουν οι άλλοι και αγωνιά να προκαλέσει την προσοχή τους και τον έπαινό τους, πράγμα που στο βάθος σημαίνει ότι δεν έχει αυτοεκτίμηση και ζει με την εκτίμηση που περιμένει από τους άλλους. Αλλά βέβαια οι άλλοι δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ γι’ αυτόν, όσο θα ήθελε και έτσι βασανίζεται στην ψυχή του και καταφεύγει στα χάπια για να πάρει λίγο θάρρος, ή ακόμη χειρότερα στα βαρειά ναρκωτικά, που τον μπάζουν σ’ ένα κόσμο φανταστικό, στον οποίον όλα φαίνονται όπως τα θέλομε, ενώ δεν είναι.
Ξοδεύονται τεράστια ποσά σε ψυχοφάρμακα και μάλιστα σε αντικαταθλιπτικά, και ακόμη περισσότερα ίσως σε προγράμματα αποτοξινώσεωςεξηρτημένων ατόμων. Αλλά δεν επιτυγχάνεται συνήθως μόνιμη θεραπεία, διότι η αληθινή αιτία (ο εγωισμός) όχι μόνον παραμένει ανέπαφος, αλλά και πάρα πολλές φορές υποθάλπεται. Έτσι σπρώχνονται οι πιο ευπαθείς από τους σύγχρονους νέους, αλλά και ώριμους, στην απογοήτευση, στην κατάθλιψη, στα ψυχοφάρμακα και στα ναρκωτικά, διότι δεν αντέχουν την πραγματικότητα που διαψεύδει την ψεύτικη εικόνα που θα ήθελαν να έχουν οι άλλοι για τον εαυτό τους. Φεύγουν λοιπόν από την πραγματικότητα, είτε με την αδράνεια (π.χ. δεν δίνουν εξετάσεις για να μην αποτύχουν), είτε με τις εξαρτησιογόνες ουσίες (που τους μεταφέρουν έξω από τη σκληρή πραγματικότητα).
Η ταπείνωση όμως αντιμετωπίζει όλες τις δυσκολίες, ακόμη και τον κοινωνικό εξευτελισμό, την αποτυχία, την υποτίμηση, σαν αναμενόμενα γεγονότα, αντάξια της μικρής αξίας μας, τα οποία μας σπρώχνουν να αγωνισθούμε για να βελτιωθούμε και έτσι αντί να δοθούμε στην κατάθλιψη, δινόμαστε στον αγώνα, στην προσπάθεια, στη δράση, στη ζωή.
Τα λόγια του Γέροντος Πορφυρίου μερικές φορές είναι πυκνά σε βαθειάνοήματα. Γι’ αυτό χρειάζεται να τα ακούσωμε πολλές φορές και να εμβαθύνουμε κάθε φορά σε αυτά που λέει. Θα διαπιστώσουμε ότι μερικές μικρές φράσεις, όπως η φράση: «η αιτία είναι ότι έχεις μεγάλο εγωισμό» στην αρχή μας φαίνονται άσχετες με το θέμα και ακατανόητες. Αλλά σιγά-σιγά μας αποκαλύπτουν την πραγματικά αιτία της στενοχώριας μας και της καταθλίψεώς μας, που είναι ότι ο εγωισμός μας δεν μας αφήνει να αντέξουμε κάποια αδιάφορη για το πρόσωπό μας στάση των γύρω μας ή κάποια εξέλιξη των γεγονότων διαφορετική από τα σχέδια μας και τις επιθυμίες μας.
…
"... η κατάθλιψη είναι σήμερα πολύ διαδεδομένη. Όπως λέγει ο Γέροντας Πορφύριος, αυτό οφείλεται στο μεγάλο εγωισμό, από τον οποίο πάσχομε οι περισσότεροι..."
Εκδόσεις: Η Μεταμόρφωσις του Σωτήρος - Μήλεσι.
ΙΕΡΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
ΙΕΡΟΝ ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ
η κατάθλιψη είναι σήμερα πολύ διαδεδομένη. Όπως λέγει ο Γέροντας Πορφύριος, αυτό οφείλεται στο μεγάλο εγωισμό, από τον οποίο πάσχομε οι περισσότεροι, διότι ανατρεφόμεθα από μικρά παιδιά με συνεχή καλλιέργεια του εγωιστικού πνεύματος, που εκδηλώνεται με τη φιλοδοξία, την επιθυμία να διακριθούμε και να επαινεθούμε, την επιθυμία να κάνουμε εντύπωση και να μας θαυμάζουν για πράγματα ανάξια λόγου, όπως τα ρούχα μας, το χτένισμά μας, το παράστημά μας, οι επιδόσεις μας στα μαθήματα, στη δουλειά μας ή στα αθλήματα και σε ανόητες κουβέντες. Μερικές μάλιστα φορές ο εγωισμός εκδηλώνεται ακόμη και με την επιθυμία να διακριθούμε κάνοντας το κακό, όπως ο αρχαίος Ηρόστρατος, που έκαψε ένα πολύ ωραίο ναό για να συζητά ο κόσμος γι’ αυτόν. Έτσι κάθε φορά που τα πράγματα δεν πάνε όπως τα θέλουμε, στενοχωριόμαστε, απελπιζόμαστε, κλεινόμαστε στον εαυτό μας θλιμμένοι, διότι δεν μας αναγνώρισαν, διότι μας επέπληξαν, ή μας ντρόπιασαν, ή μας είπαν κάτι που θίγει τον εγωισμό μας και την καλή ιδέα που έχομε για τον εαυτό μας και που θέλομε να την έχουν και οι άλλοι για μας.
Είναι λυπηρό να βλέπει κανείς νέους ανθρώπους να αυτοκτονούν διότι δεν αντέχουν μια υποτίμηση, όπως μια αποτυχία στις εξετάσεις, μια όχι καλή συμπεριφορά των συνανθρώπων τους απέναντί τους, ή μια οικονομική καταστροφή. Όλα αυτά τα γεγονότα, όταν τα αντιμετωπίσουμε χριστιανικά, με ταπείνωση, εμπιστοσύνη στο Θεό, αισιοδοξία και ψυχραιμία ξεπερνιούνται γρήγορα και γίνονται αφορμή για μεγαλύτερη πρόοδο. Από όλα μπορεί να βγει κάτι καλό πνευματικά και ακόμη και υλικά για τον άνθρωπο που δοκιμάζεται με δυσκολίες.
Η κατάθλιψη αντίθετα αδρανοποιεί τον άνθρωπο, σχεδόν τον νεκρώνει. Γι’ αυτό ας ακούσωμε με προσοχή τις συμβουλές του Γέροντος Πορφυρίου και κυρίως αυτές που μας μιλούν για την αιτία της καταθλίψεως και κυρίως για τη μεγάλη σχέση που έχει αυτή με τον εγωισμό μας και ας παρακαλέσουμε το Θεό να μας δώσει ταπείνωση, γιατί χωρίς αυτήν θα είμεθα διαρκώς θλιμμένοι. Άλλωστε αν καλοεξετάσουμε τα πράγματα θα δούμε ότι ο εγωισμός είναι κουταμάρα και ότι η ταπείνωση είναι εξυπνάδα, διότι ο εγωιστής ποτέ δεν χορταίνει και γι’ αυτό είναι διαρκώς λυπημένος, ενώ ο ταπεινός είναι πάντοτε ικανοποιημένος. Επί πλέον ο εγωιστής ζει διαρκώς με το άγχος πως τον βλέπουν και πως τον κρίνουν οι άλλοι και αγωνιά να προκαλέσει την προσοχή τους και τον έπαινό τους, πράγμα που στο βάθος σημαίνει ότι δεν έχει αυτοεκτίμηση και ζει με την εκτίμηση που περιμένει από τους άλλους. Αλλά βέβαια οι άλλοι δεν ενδιαφέρονται τόσο πολύ γι’ αυτόν, όσο θα ήθελε και έτσι βασανίζεται στην ψυχή του και καταφεύγει στα χάπια για να πάρει λίγο θάρρος, ή ακόμη χειρότερα στα βαρειά ναρκωτικά, που τον μπάζουν σ’ ένα κόσμο φανταστικό, στον οποίον όλα φαίνονται όπως τα θέλομε, ενώ δεν είναι.
Ξοδεύονται τεράστια ποσά σε ψυχοφάρμακα και μάλιστα σε αντικαταθλιπτικά, και ακόμη περισσότερα ίσως σε προγράμματα αποτοξινώσεωςεξηρτημένων ατόμων. Αλλά δεν επιτυγχάνεται συνήθως μόνιμη θεραπεία, διότι η αληθινή αιτία (ο εγωισμός) όχι μόνον παραμένει ανέπαφος, αλλά και πάρα πολλές φορές υποθάλπεται. Έτσι σπρώχνονται οι πιο ευπαθείς από τους σύγχρονους νέους, αλλά και ώριμους, στην απογοήτευση, στην κατάθλιψη, στα ψυχοφάρμακα και στα ναρκωτικά, διότι δεν αντέχουν την πραγματικότητα που διαψεύδει την ψεύτικη εικόνα που θα ήθελαν να έχουν οι άλλοι για τον εαυτό τους. Φεύγουν λοιπόν από την πραγματικότητα, είτε με την αδράνεια (π.χ. δεν δίνουν εξετάσεις για να μην αποτύχουν), είτε με τις εξαρτησιογόνες ουσίες (που τους μεταφέρουν έξω από τη σκληρή πραγματικότητα).
Η ταπείνωση όμως αντιμετωπίζει όλες τις δυσκολίες, ακόμη και τον κοινωνικό εξευτελισμό, την αποτυχία, την υποτίμηση, σαν αναμενόμενα γεγονότα, αντάξια της μικρής αξίας μας, τα οποία μας σπρώχνουν να αγωνισθούμε για να βελτιωθούμε και έτσι αντί να δοθούμε στην κατάθλιψη, δινόμαστε στον αγώνα, στην προσπάθεια, στη δράση, στη ζωή.
Τα λόγια του Γέροντος Πορφυρίου μερικές φορές είναι πυκνά σε βαθειάνοήματα. Γι’ αυτό χρειάζεται να τα ακούσωμε πολλές φορές και να εμβαθύνουμε κάθε φορά σε αυτά που λέει. Θα διαπιστώσουμε ότι μερικές μικρές φράσεις, όπως η φράση: «η αιτία είναι ότι έχεις μεγάλο εγωισμό» στην αρχή μας φαίνονται άσχετες με το θέμα και ακατανόητες. Αλλά σιγά-σιγά μας αποκαλύπτουν την πραγματικά αιτία της στενοχώριας μας και της καταθλίψεώς μας, που είναι ότι ο εγωισμός μας δεν μας αφήνει να αντέξουμε κάποια αδιάφορη για το πρόσωπό μας στάση των γύρω μας ή κάποια εξέλιξη των γεγονότων διαφορετική από τα σχέδια μας και τις επιθυμίες μας.
…
Πέμπτη 25 Απριλίου 2013
Πέμπτη 18 Απριλίου 2013
Τρίτη 16 Απριλίου 2013
cake με ελαιόλαδο και πορτοκάλι
photo: Sol81
Τι χρειαζόμαστε:
- 500 γρ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του
- 1 κούπα ελαιόλαδο
- 2 κούπες ζάχαρη
- 5 αβγά
- 1 κούπα φρέσκο χυμό πορτοκάλι
- ξύσμα 2 πορτοκαλιών (από βιολογικά και ακέρωτα πορτοκάλια)
Φτιάχνει
1 μεγάλη φόρμα κέικ, ή 1 ταψάκι 25-30cm
Πώς το κάνουμε:
1)
Χτυπάμε το λάδι με τη ζάχαρη,
2)
προσθέτουμε ένα-ένα τα αβγά, το ξύσμα,
3)
τον χυμό
4)
και τέλος ρίχνουμε σιγά-σιγά το αλεύρι.
5)
Αδειάζουμε το μίγμα σε βουτυρωμένο και αλευρωμένο ταψάκι διαμέτρου 25-30cm, ή σε μεγάλη φόρμα κέικ.
6)
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στον αέρα στους 180 βαθμούς για μία ώρα περίπου (μέχρι το μαχαίρι να βγαίνει καθαρό). Περιμένουμε να κρυώσει καλά και το αναποδογυρίζουμε με προσοχή σε πιατέλα.
Διαβάστε περισότερο: Μυρωδάτο κέικ με ελαιόλαδο και πορτοκάλι http://www.sintagespareas.gr/sintages/mirodato-keik-me-elaiolado-kai-portokali.html#ixzz2QfJFd05Y
Γ.ΠΑΪΣΙΟΣ: «ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΝΑ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΤΗΝ ΚΛΙΣΗ ΤΟΥΣ»
.jpg)
«Να κάνεις αυτό που σε αναπαύει, φθάνει να είσαι κοντά στον Χριστό»Κάθε άνθρωπος έχει την κλίση του. Ό Καλός Θεός έπλασε τον άνθρωπο ελεύθερο. Έχει αρχοντιά σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου και αφήνει ελεύθερο τον καθέναν να ακολουθήσει τον δρόμο που τον αναπαύει. Δεν τους βάζει όλους στην ίδια γραμμή με μια στρατιωτική πειθαρχία. Γι' αυτό οι νέοι ας αφήσουν τον εαυτό τους ελεύθερο στον πνευματικό χώρο της ελευθερίας του Θεού. Δεν βοηθιούνται, αν εξετάζουν ποια ζωή ακολούθησε ή θα ακολουθήσει ο τάδε ή, ή τάδε. Σ αυτό το θέμα δεν πρέπει να επηρεάζονται από κανέναν.
Οι γονείς πάλι, οι εκπαιδευτικοί και οι Πνευματικοί, πρέπει να βοηθούν τους νέους να διαλέγουν όποια ζωή είναι στα μέτρα τους και να ακολουθούν την πραγματική τους κλίση... χωρίς να τους επηρεάζουν ή να στραγγαλίζουν την κλίση τους. Ή απόφαση για την ζωή που θα ακολουθήσουν πρέπει να είναι δική τους.
Όλοι οι άλλοι μόνον άπλες γνώμες μπορούμε να εκφράσουμε και το μόνο δικαίωμα που έχουμε είναι να βοηθούμε τις ψυχές να βρουν τον δρόμο τους... Ειλικρινά, όποια ζωή κι αν ακολουθήσει ένας νέος που γνωρίζω, θα χαρώ και πάντα θα έχω το ίδιο ενδιαφέρον για την σωτηρία της ψυχής του, φθάνει να είναι κοντά στον Χριστό, μέσα στην Εκκλησία μας. Θα νιώθω αδελφός του, γιατί θα είναι παιδί της Μητέρας μας Εκκλησίας...
Εγώ μέχρι τώρα σε κανέναν νέο δεν είπα ούτε να παντρευτεί ούτε να γίνει καλόγερος. Αν κάποιος με ρωτήσει, του λέω: «Να κάνης αυτό που σε αναπαύει, φθάνει να είσαι κοντά στον Χριστό». Και αν μου πει ότι δεν αναπαύεται στον κόσμο, τότε του μιλάω για τον Μοναχισμό, για να τον βοηθήσω να βρει τον δρόμο του.
Από Βιβλίο:ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΖΩΗ - ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ-ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
Γέροντας Παΐσιος και Γέροντας Αθανάσιος Μυτιληναίος. Τί είπαν για την "Κάρτα του Πολίτη".
 |
| π. Παΐσιος και π. Αθανάσιος Μυτιληναίος |
"Θα σας δίνουν κάρτες για να σας συνηθίσουν μ' αυτές. Όταν, όμως, κάποτε τα συγκεντρώσουν όλα (εννοούσε: ταυτότητα, διαβατήριο, κάρτα υγείας, δίπλωμα οδηγήσεως κ.λπ.) σε μία κάρτα, αυτήν να μην την πάρετε, γιατί αυτή θα έχη σχέσι με το σφράγισμα".
Να, που τώρα πραγματοποιούνται οι λόγοι του με την "Κάρτα του Πολίτη".
Ιερομόναχος π. Γρηγόριος Παπασωτηρίου, Πνευματικός του Ι. Ησυχαστηρίου "Άγ. Ιωάννης ο Πρόδρομος", Μεταμόρφωση Χαλκιδικής
Σημείωση συγγραφέως:
Είναι εντυπωσιακή η ομοιότης (με την ανωτέρω τοποθέτησιν του Γέροντος) της θέσεως του μακαριστού Γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, χαρισματούχου ερμηνευτού του θείου λόγου -και γενικώτερα, αλλ' ιδιαιτέρως των Προφητικών και Αποκαλυπτικών κειμένων-, δι' αυτό και κρίνομε σκόπιμον να παραθέσωμε την κατωτέρω σχετικήν μαρτυρίαν:
Μανώλας Κωνσταντίνος, υπάλληλος ΔΕΗ, Πτολεμαΐδα
Τον Ιούλιο του 2000, μαζί με το θεολόγο κ. Παπανικολάου Βασίλειο, επισκέφτηκα το Γέροντα Αθανάσιο Μυτιληναίο, στο Στόμιο Λάρισας.
Μετά τη Λειτουργία, μείναμε να πάρουμε την ευχή του Γέροντα, όπως και πολύς άλλος κόσμος. Ήμασταν οι τελευταίοι. Ο κ. Παπανικολάου ήξερε προσωπικά τον π. Αθανάσιο και μας σύστησε. Αφού γνωριστήκαμε, του απηύθυνα μία ερώτηση που με απασχολούσε ιδιαίτερα:
"Πάτερ", του είπα, "θα ήθελα να μου πείτε γι' αυτή την περιβόητη κάρτα ασφάλισης για την οποία γίνεται λόγος και που ξεκίνησε ήδη να αποστέλλεται και στα σπίτια".
"Δε σας ενημέρωσαν στην ενορία σας σχετικά;" με ρώτησε.
"Όχι", απάντησα.
Τότε ο Γέροντας μάς είπε:
"Αυτές τις απλές κάρτες που μας στέλνουν και μας προωθούν διαρκώς, μπορούμε -κατ' οικονομίαν- να τις πάρουμε γιατί πρέπει να ζήσουμε. Αλλιώς δε θα μπορούμε να ανταπεξέλθουμε στην καθημερινότητα. Αυτοί, όμως, θα μας στείλουν και μία "έξυπνη" κάρτα που θα αντικαταστήσει τις προηγούμενες. Νομίζουν, άραγε, ότι είναι πιο έξυπνοι από εμάς, τους Χριστιανούς, κι ότι δεν ξέρουμε τί κρύβεται από πίσω; Αυτή την "έξυπνη" κάρτα δε θα την παραλάβουμε! Γι' αυτήν αξίζει και στα βουνά να φύγουμε, αν χρειαστεί, γιατί θα το κάνουμε για την αγάπη του Θεού και θα έχουμε πάνω μας τη Χάρη Του. Όσο για την επιβίωση, να μην ανησυχείτε, γιατί είναι μέριμνα του Θεού. Αυτή την κάρτα δε θα την πάρουμε, γιατί, όποιος την πάρει, δε θα γλιτώσει το σφράγισμα που ακολουθεί".
Μαρτυρίες Προσκυνητών - Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης, τόμος Β', σελ.61
yiorgosthalassis.blogspot.com
 |
| Γέρων Αθανάσιος Μυτιληναίος |
Τετάρτη 3 Απριλίου 2013
Δευτέρα 1 Απριλίου 2013
Κυριακή 31 Μαρτίου 2013
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Λίγα μυστικά ακόμα